„Anioł pijący” (1948) – arcydzieło Kurosawy
„Anioł pijący” (酔いどれ天使, Yoikore Tenshi) to japoński film noir z 1948 roku w reżyserii Akiry Kurosawy. Jest to jeden z jego wczesnych filmów, który pomógł ugruntować jego reputację jako jednego z najważniejszych reżyserów filmowych XX wieku. Film opowiada historię dwóch mężczyzn: Matsudaira, byłego lekarza, który stracił licencję z powodu alkoholizmu, i Ryūji, młodego złodzieja, który został postrzelony podczas napadu.
Tematyka i motywy
„Anioł pijący” to film pełen złożonych tematów i motywów. Oto kilka z nich:
- Alkoholizm: Film przedstawia alkoholizm jako chorobę, która niszczy życie Matsudaira. Kurosawa nie unika pokazywania brutalnych skutków uzależnienia, ale jednocześnie stara się zrozumieć jego przyczyny i przedstawić Matsudaira jako człowieka, który zasługuje na współczucie.
- Moralność: Film stawia pytania o naturę dobra i zła. Ryūji, choć złodziej, okazuje się być bardziej moralny niż Matsudaira, który pomimo swojego tytułu lekarza, nie potrafi pomóc innym. Kurosawa pokazuje, że moralność nie jest jednoznaczna i że nawet najgorsze osoby mogą mieć w sobie dobro.
- Samotność: Obaj bohaterowie są samotni i odizolowani od społeczeństwa. Matsudaira jest odrzucony przez kolegów po fachu, a Ryūji jest zmuszony żyć w ukryciu. Film pokazuje, jak samotność może prowadzić do desperacji i zła.
- Odkupienie: Choć film nie daje łatwych odpowiedzi, sugeruje, że odkupienie jest możliwe. Matsudaira, pomimo swoich błędów, próbuje odnaleźć sens swojego życia i pomóc Ryūjiemu.
Styl filmowy
„Anioł pijący” to film noir, który charakteryzuje się:
- Ciemną i ponurą atmosferą: Film jest pełen mroku, deszczu i mgły, co podkreśla poczucie beznadziei i desperacji bohaterów.
- Użyciem kontrastu: Kurosawa często wykorzystuje kontrast światła i cienia, aby podkreślić napięcie i dramatyzm scen.
- Dynamiczną kamerą: Kurosawa używa dynamicznych ujęć, które dodają filmowi dynamiki i napięcia.
- Nieliniową narracją: Film nie jest opowiadany w sposób chronologiczny, co dodaje mu tajemniczości i trzyma widza w napięciu.
Aktorskie kreacje
„Anioł pijący” to film, który wyróżnia się znakomitymi kreacjami aktorskimi. Takashi Shimura, który gra Matsudaira, stworzył postać pełną sprzeczności: z jednej strony jest to człowiek zniszczony przez alkoholizm, z drugiej strony – człowiek, który próbuje odnaleźć sens swojego życia. Toshiro Mifune, który gra Ryūji, stworzył postać młodzieńca, który jest jednocześnie naiwny i cyniczny, pełen energii i desperacji.
Wpływ na kino
„Anioł pijący” to film, który miał ogromny wpływ na kino japońskie i światowe. Wprowadził do kina noir nowe elementy, takie jak psychologiczne portrety bohaterów i refleksje nad moralnością. Film zainspirował wielu późniejszych reżyserów, w tym samego Kurosawę, który w swoich późniejszych filmach często powracał do tematów poruszonych w „Aniole pijącym”.
Podsumowanie
„Anioł pijący” to film, który do dziś zachwyca swoją głębią i złożonością. To nie tylko znakomity przykład kina noir, ale także film, który stawia pytania o naturę człowieka, moralność i odkupienie. Kurosawa stworzył arcydzieło, które jest równie aktualne dzisiaj, jak było w 1948 roku.
